The U.S. diaries: στα σπίτια μας τώρα.

Προειδοποίηση κλισέ:Η Νέα Υόρκη είναι μια μεγάλη αγκαλιά. Σαν αυτές τις δωρεάν, που μοίραζε ο κύριος στη Broadway.Νομίζω ότι είναι η πιο αξιοπρεπής φωτογραφία (μου) απ’ όλο το ταξίδι.   Από την Times Square περνάει όλος ο χρόνος του κόσμου (κι άλλη κλισεδούρα, μη με παρεξηγάτε).  Το Lion King “ανεβαίνει” ακόμα. Την πρώτη φορά που θα…

The U.S. diaries: η μέρα που δε μ’ άφησαν να κάνω πράγματα.

Αν ποτέ σάς βγάλει ο δρόμος σας στο Νιου Γιορκ και θέτε να ψωνίσετε μερικά πράματα, για τα οποία στην Ευρώπη σας πιάνουν – να το θέσω κομψά – τον ποπουδίνο, είναι εύκολο να εντοπίσετε δεκάδες γωνιές με εκατομμύρια αντικείμενα, για να εκπληρώσετε τον όποιο, σεβαστό πάντοτε, καταναλωτικό σας πόθο.Προσωπικά ήθελα να κουβαλήσω την πιο…

The U.S. diaries: Κι άλλη τέχνη κι άλλο περπάτημα.

Ο ήλιος είχε ανατείλει στο Lyndhurst, η μέρα ήταν ζεστή και η κουφόβραση στην κοιλάδα της απλαδούρας, αναμενόμενη. Οι χαρούμενοι ταξιδιώτες τρώγαμε στην κουζίνα του θείου, μετά από πολλές ώρες ύπνου βαρύ σαν ρινόκερου. Η αδερφή μου είχε επιτέλους εμπεδώσει ότι θα την κλωτσούσα μέχρι να κερδίσει η Αγγλία στη Γιουροβίζιο, αν δε με άφηνε…

The U.S. diaries – Παρτ γουάν: Η νησιωτοπούλα στη γη του Κολόμβου.

Από την πλευρά της μάνας μου, το σόι είναι μικρό. Όχι ότι δε γεμίζουμε ταξί, αλλά δε χρειαζόμαστε και τζάμπο για τις μετακινήσεις μας. Μ’ ένα τέτοιο τζάμπο της Λουφτχάνσας κλείσαμε εισιτήρια να πάμε ο Πατέρας, η Αδερφή κι εγώ, στο γάμο του ξαδέρφου Μάικ, στην πολιτεία του Νιου Τζέρζι, γιου νόου, Χαρίλαε, όπως κοιτάς…

The U.S. diaries. Πρηβιού.

Με σαγιονάρες και ουγκ. Με ολ σταρ και αντίντας. Και στην ανάγκη, ξυπόλητες.(Η φράου στη φωτογραφία μεταβαίνει εις Φρανκφούρτη, να κάμει φυσικό σκραμπ στις εξωτικές παραλίες της. Στο ‘να χέρι το λουκάνικο, στ’ άλλο η ρακέτα.) Μέσω Γερμανίας, Δανίας, Σουαζιλάνδης. Με καλτσουλίνι 7,5 ευρώ τα 4 από το h&m, αεροπορικές μερίδες και το μελλοντικό στεφάνι…

Absolut George Sirinidis

Ντίαρ ολ, Στο 1ο έτος της Νομικής (άλλη μια μεγάλη επιτυχία της ζωής μου), ένα μεσημέρι που είχαμε πάει με το συμφοιτητή μου το Μήτσο να παρακολουθήσουμε το μάθημα των Γενικών Αρχών Αστικού Δικαίου (διάβαζε: ν’ αναρωτηθούμε για ποιο λόγο το κάναμε αυτό στον εαυτό μας), γνώρισα το συμφοιτητή Γιώργο Σειρηνίδη, που τότε ήταν γνωστός…

Οι «Παπαδόπουλοι»

Ντίαρ ολ, Το επώνυμο «Smith» είναι, λέει (σύμφωνα με μελέτη του Ε.Μ.Π., φαντάζομαι), το πιο κοινό επώνυμο στις αγγλόφωνες χώρες, εκτός από την Ιρλανδία, όπου είναι 5ο στην κατάταξη (το καταλάβαμε, δεν θέλετε να είστε Άγγλοι, καθένας όπως τη βρίσκει). Αν δηλαδή οι Smiths ήταν Έλληνες απ’ την Κοζάνη π.χ., θα ονόμαζαν το συγκρότημά τους…

Το ημερολόγιο της φίλης Εγκύου. Μέρος πρώτο. Ως τον 4ο.

Ντίαρ ολ, Γκαστριές, υπάρχουν πολλές. Μεταφορικές κυρίως, που ενοχλούν και μάλιστα τον τελευταίο καιρό πυκνώνουν. Ενίοτε βέβαια προκύπτουν και οι κυριολεκτικές. Όπως είχαμε πει και σε ανύποπτο χρόνο, η εγκυμοσύνη μιας φίλης σου φέρνει μια γλυκιά αζιτασιόν, σου δίνει μια προοπτική (λάιφ γκοζ ον, κιέτς), σου εκχωρεί εκ των πραγμάτων το δικαίωμα τσιμπολογήματος μαζί με…

Η ζωή των άλλων.

Ντίαρ ολ, Το νέο έτος (μας) μπήκε, χωρίς πολλές δραστηριότητες (μ’ αυτόν τον καιρό εκτός από το κρυώνινγκ, το ξαπλώνινγκ και το σούπινγκ τί άλλο να κάνεις, αν δε σ’ αρέσει το σκι), δεν πήγα δηλαδή πουθενά, δεν έφαγα κάτι αξιοσημείωτο, δε διασκέδασα σε καινούργιο/παλιό μέρος και μέχρι να περιοριστούν οι επαγγελματικές υποχρεώσεις, κάπως έτσι…

Αναμέτρηση με ένα προϊστορικό πλάσμα.

Ντίαρ ολ, Την Κυριακή, με καταρροή, στο έλεος του πρώτου γερού κρυώματος της σαιζόν, πήρα το Α7 από την Τρικούπη για να πάω στο Kosmopolis Odeon, στην avant première της ταινίας «Τυραννόσαυρος» την οποία οργάνωσε για τους μπλόγκερΖ η Feelgood Entertainment. Το λεωφορείο άδειασε από τους χαρωπούς Φιλιπιννέζους στην αρχή της Κηφισίας, κι έμειναν σκόρπιοι…

Ούτε να κουνηθώ.

Ντίαρ ολ, Το Σάββατο που μας πέρασε πήγα με τη Γ και τη Δ για πρώτη φορά σε μάθημα pilates. Παρότι δοκιμαστικό, δεν υπήρχε κριτική επιτροπή να σε ξεφτιλίσει, έμπαινες όπως ήσουν, αγύμναστη, με τη φόρμα και το καλτσάκι, έπαιρνες το στρωματάκι σου και καθόσουν μέχρι να μαζευτούν όλες οι συμμαθήτριες. Οι περισσότερες ήταν στην…

Νύχτες στο Βενιζέλο.

Ντίαρ ολ, Την Πέμπτη το βράδυ ξεκίνησα να πάω στην Κρήτη. Η απόσταση δεν είναι μεγάλη, δεν είναι και μικρή, σε κάθε περίπτωση να το οδηγήσεις/κολυμπήσεις δε μπορείς και πρέπει να συρθείς ως το λιμάνι (όχι άλλο κάρβουνο) ή το αεροδρόμιο (για τη χρυσή κάρτα της Ολυμπιακής θα κάνω πιο πολλά απ’ όσα για τη…