Η 10η Ιουνίου του 2003 ήταν μια πολύ άσχημη μέρα. Το τηλεφώνημα του πατέρα μου πρόλαβε το ξυπνητήρι και η είδηση “ο Νίκος πέθανε σήμερα το πρωί” με ξύπνησε για την υπόλοιπη ζωή μου. Έτσι, τουλάχιστον, είχα νομίσει τότε. Ακολούθησαν τρεις μήνες επιθυμητής αϋπνίας, καθημερινού ξενυχτιού και ελάχιστης πρόσληψης φαγητού. Το πένθος μάς ρούφαγε και μας έφτυνε…
meta_capsule 