The U.S. diaries: Σήμερα γάμος γίνεται.

Μετά από απαίτηση εκατοντάδων χιλιάδων αναγνωστών του καψουλομπλόγκ, μετά από δεκάδες επιστολές παράκλησης (και ορισμένες – δε σας κρύβω – με απειλητικό περιεχόμενο), μετά από έναν συμβολικό αποκλεισμό του σπιτιού μου για αρκετές ώρες, κάτω από το οποίο ακούστηκαν οργισμένες φωνές αναγνωστών να κράζουν “Φτάσε στο γάμο επιτέλους, μας έχεις ταράξει στο μουσείο και το…

The U.S. diaries: ημέρα τέχνης στο Μεγάλο Μήλο.

Είχαμε μείνει σ’ ένα ακόμα proper gumball dispenser, από τα δεκάδες (proper ones, όχι όπως στην Ευρώπη) που συνάντησα στο δρόμο μου κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Καθόσον πέρα απ’ τον Ατλαντικό ο κόσμος γνωρίζει τί να κάνει για να χαλάσει τα δόντια του πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά απ’ το να κλατσανάει στόκους τριντέντ….

Οι «Παπαδόπουλοι»

Ντίαρ ολ, Το επώνυμο «Smith» είναι, λέει (σύμφωνα με μελέτη του Ε.Μ.Π., φαντάζομαι), το πιο κοινό επώνυμο στις αγγλόφωνες χώρες, εκτός από την Ιρλανδία, όπου είναι 5ο στην κατάταξη (το καταλάβαμε, δεν θέλετε να είστε Άγγλοι, καθένας όπως τη βρίσκει). Αν δηλαδή οι Smiths ήταν Έλληνες απ’ την Κοζάνη π.χ., θα ονόμαζαν το συγκρότημά τους…

Όσκαρ ζέβασοφτ.

Ντίαρ ολ, Το μεσημέρι της Κυριακής, την ώρα που σιδέρωνα – γιατί η προκοπή δεν κρύβεται – βλέποντας ειδήσεις (ούτε ο μαζοχισμός κρύβεται) πέτυχα ένα μικρό απόσπασμα από την κηδεία της Whitney (Houston-she-had-a-lot-of-problems). Παρότι δεν συγκαταλεγόταν ανάμεσα στις αγαπημένες μου τραγουδίστριες, λόγω φωνάρας/ηλικίας/προτέρου ταλαιπωρημένου βίου, κ.λπ. συγκινήθηκα αρκετά. Νταξ, πιο πολύ απ’ όλους τους κατά…

Πριόνια και Κλαδιά.

Ντίαρ ολ, Ψες ήτανε του Αγίου Βαλεντίνου, ήτοι η γιορτή των ερωτευμένων: (α) μεταξύ τους (λογικό), (β) με γνωστούς και φίλους (επίσης λογικό, με διαβαθμιζόμενες πιθανότητες ανταπόκρισης) (γ) με αγνώστους (Benedict Cumberbatch, αν με διαβάζεις, για σένα το λέω, στείλε μέηλ να σου πω διεύθυνση, ό,τι ώρα σε βολεύει, μου λες), (δ) με τη ζωή…

Ο αποσπερίτης.

Ντίαρ ολ, Είναι κάτι εκδηλώσεις (με την ευρεία έννοια) που πας, σ’ αρέσουν και μετά ξεχνάς/δεν προκάνεις/δε συνεχίζονται, οπότε καθυστερείς να πεις τη γνώμη σου γι’ αυτές (άλλο καημό δεν είχαν κι άλλοι, τη γνώμη σου περιμένανε, για να προχωρήσουν τη ζωή τους). En tous cas, που μάθαμε να λέμε στο IFA, οι εκδηλώσεις αυτές,…

Όλοι εμείς και ο Πούφ.

Ντίαρ ολ, Το απόγευμα του Σαββάτου – δηλαδή ντάλα μεσημέρι το έλεγες, 5 η ώρα – πήγαμε με τη Θ στο Εθνικό Θέατρο και είδαμε τον «Βασιλικό» του Αντωνίου Μάτεση. Αλλά δεν θα σας μιλήσω γι’ αυτό. Θέατρο είναι έτσι κι αλλιώς, καλό θα σας κάμει, οι παραστάσεις συνεχίζονται, να πάτε. Νέεεεξτ! Θα σας μιλήσω…

Η ζωή των άλλων.

Ντίαρ ολ, Το νέο έτος (μας) μπήκε, χωρίς πολλές δραστηριότητες (μ’ αυτόν τον καιρό εκτός από το κρυώνινγκ, το ξαπλώνινγκ και το σούπινγκ τί άλλο να κάνεις, αν δε σ’ αρέσει το σκι), δεν πήγα δηλαδή πουθενά, δεν έφαγα κάτι αξιοσημείωτο, δε διασκέδασα σε καινούργιο/παλιό μέρος και μέχρι να περιοριστούν οι επαγγελματικές υποχρεώσεις, κάπως έτσι…

Πριν μας μπει.

Ντίαρ ολ, Οι ανασκοπήσεις είναι δουλειά της ΕΡΤ. Όμως, όσο έβλεπα σήμερα (στην ΕΤ3) το αριστούργημα του ελληνικού σινεμά των 60s «Το πιο λαμπρό αστέρι», ενώ ταυτόχρονα έπαιζα άνγκρυ μπερντς Ρίο (κάψιμο στο τετράγωνο), αναρωτήθηκα ποια μπορεί να ήταν τα φετινά γεγονότα/πράγματα που μου έδωσαν, αν όχι χαρά (περιοδικά πάσχω από ανηδονία, για περισσότερα διαβάστε…

Απολογισμός blogovision 2011

Ντίαρ ολ, Φέτος περίμενα με αγωνία τη μπλογκοβίζιο, όχι τόσο ως οπαδός του σπορ της «λιστοποίησης», όσο ως μουσικόφιλη και εν γένει τζερτζελόφιλη στη φάση του «ελάτε να διαπληκτιστούμε για την πορεία της Bjork/ τα νανουρίσματα του Bon Iver/ το αν πράγματι ακούγεται το King of Limbs». Η αλήθεια όμως είναι ότι δε συμμετείχα ιδιαίτερα…

Blogovision 2011 – 1. Florence and the Machine – Ceremonials

1. Florence and the Machine – Ceremonials «Σ’ ένα καρυδότσουφλο»: Αιθέρια η Φλόρενς (πες μου κάτι που δεν ξέρω), αστράφτει μέσα απ’ τα βιολιά, τα αρμόνια, τα Χερουβείμ και ό,τι άλλο μπορεί να την πλαισιώνει σ’ αυτό το «τελετουργικό». Πώς και πού; Όπως αγαπάτε (μας έπρηξες ένα μήνα τώρα και πώς και πού και με…

Blogovision 2011 – 2. Battles – Gloss Drop

2. Battles – Gloss Drop «Σ’ ένα καρυδότσουφλο»: Progressive pop και τα σουτιέν στα κάγκελα. Θεσπέσια ρυθμικό, ακούραστα πολυεπίπεδο: μια σταγόνα λάμψης σκάει στο πάτωμα κι απλώνεται παντού, στριφογυρίζει το ηχητικό γκλίτερ μέχρι το ταβάνι. Πώς και πού; Όπου και να είσαι, αρκεί να έχεις καθαρίσει, για να φτάσει παντού το effect, σε αντικατάσταση της…