The U.S. diaries: στα σπίτια μας τώρα.

Προειδοποίηση κλισέ:Η Νέα Υόρκη είναι μια μεγάλη αγκαλιά. Σαν αυτές τις δωρεάν, που μοίραζε ο κύριος στη Broadway.Νομίζω ότι είναι η πιο αξιοπρεπής φωτογραφία (μου) απ’ όλο το ταξίδι.   Από την Times Square περνάει όλος ο χρόνος του κόσμου (κι άλλη κλισεδούρα, μη με παρεξηγάτε).  Το Lion King “ανεβαίνει” ακόμα. Την πρώτη φορά που θα…

The U.S. diaries: Σήμερα γάμος γίνεται.

Μετά από απαίτηση εκατοντάδων χιλιάδων αναγνωστών του καψουλομπλόγκ, μετά από δεκάδες επιστολές παράκλησης (και ορισμένες – δε σας κρύβω – με απειλητικό περιεχόμενο), μετά από έναν συμβολικό αποκλεισμό του σπιτιού μου για αρκετές ώρες, κάτω από το οποίο ακούστηκαν οργισμένες φωνές αναγνωστών να κράζουν “Φτάσε στο γάμο επιτέλους, μας έχεις ταράξει στο μουσείο και το…

The U.S. diaries: η μέρα που δε μ’ άφησαν να κάνω πράγματα.

Αν ποτέ σάς βγάλει ο δρόμος σας στο Νιου Γιορκ και θέτε να ψωνίσετε μερικά πράματα, για τα οποία στην Ευρώπη σας πιάνουν – να το θέσω κομψά – τον ποπουδίνο, είναι εύκολο να εντοπίσετε δεκάδες γωνιές με εκατομμύρια αντικείμενα, για να εκπληρώσετε τον όποιο, σεβαστό πάντοτε, καταναλωτικό σας πόθο.Προσωπικά ήθελα να κουβαλήσω την πιο…

The U.S. diaries: Κι άλλη τέχνη κι άλλο περπάτημα.

Ο ήλιος είχε ανατείλει στο Lyndhurst, η μέρα ήταν ζεστή και η κουφόβραση στην κοιλάδα της απλαδούρας, αναμενόμενη. Οι χαρούμενοι ταξιδιώτες τρώγαμε στην κουζίνα του θείου, μετά από πολλές ώρες ύπνου βαρύ σαν ρινόκερου. Η αδερφή μου είχε επιτέλους εμπεδώσει ότι θα την κλωτσούσα μέχρι να κερδίσει η Αγγλία στη Γιουροβίζιο, αν δε με άφηνε…

The U.S. diaries: ημέρα τέχνης στο Μεγάλο Μήλο.

Είχαμε μείνει σ’ ένα ακόμα proper gumball dispenser, από τα δεκάδες (proper ones, όχι όπως στην Ευρώπη) που συνάντησα στο δρόμο μου κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Καθόσον πέρα απ’ τον Ατλαντικό ο κόσμος γνωρίζει τί να κάνει για να χαλάσει τα δόντια του πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά απ’ το να κλατσανάει στόκους τριντέντ….

The U.S. diaries. Πρηβιού.

Με σαγιονάρες και ουγκ. Με ολ σταρ και αντίντας. Και στην ανάγκη, ξυπόλητες.(Η φράου στη φωτογραφία μεταβαίνει εις Φρανκφούρτη, να κάμει φυσικό σκραμπ στις εξωτικές παραλίες της. Στο ‘να χέρι το λουκάνικο, στ’ άλλο η ρακέτα.) Μέσω Γερμανίας, Δανίας, Σουαζιλάνδης. Με καλτσουλίνι 7,5 ευρώ τα 4 από το h&m, αεροπορικές μερίδες και το μελλοντικό στεφάνι…

Να το πάρει το ποτάμι.

Ντίαρ ολ, Το φετινό δώρο των διακοπών ήταν μια ξεγυρισμένη λαρυγγίτιδα και μια αντιβίωση με γεύση πόμολου. Το χτικιό, λέμε. Να ξυπνάς τη νύχτα απ’ το βήχα και μαζί σου ν’ αλυχτάνε τα σκυλιά δύο λόφων. Έτσι κακομοιριασμένη με είδε η Γ και με κάλεσε στο εξοχικό της στον Αλμυροπόταμο Ευβοίας, να με χτυπήσει ο…

Το πλοίο σαλπάρισε κι η Αντίπαρος σιμώνει (δικό σας).

Ντίαρ ολ, Το προηγούμενο πεμπτο-παρασκευο-σαββατοκύριακο πήγαμε στην Αντίπαρο με: τη Μαρία – “Θεία απ’ το Σικάγο”, τη Μαρία – χαρωπό κουνάβι (η ομοιότητα στο σποραδικά ξαφνιασμένο βλέμμα που ζαλίζει τις κότες και ουχί στη μυρωδιά), τη Λίνα – συντρόφισσα Λάο Τσε (με καπέλο Βιετναμέζου ρυζοσυλλέκτη, κλεμμένο από ντεκορασιόν καταστήματος στις Σπέτσες), την Ξανθομαλλούσα Κοντραμπασίστρια (λοιπά…

Ο μπαρμπα-Λάμπρος χτυπάει μόνο μια φορά.

Ντίαρ ολ, Το σ/κ του Αγίου Πνεύματος, προς άγραν ξεκούρασης και επιφοίτησης (αυτό που κατεβαίνει το πνεύμα στο κεφάλι σου και μετά μιλάς 10 γλώσσες χωρίς τη συνδρομή της Τίνας Ζωγοπούλου), πήγα στην Άνδρο με τον Μ και τη Μ. Για την ακρίβεια, πήγα με τον Μ, τον Μ και τη Μ, δηλαδή πήγα με…